Skip to main content

Kookcafé 16 juni

kookcafe zijbeuk world servants anloo zuidlarenNa drie vergaderingen en héél véél appjes in de “kookcafé whatsappgroep” was het zaterdag 16 juni dan zo ver. De dag waar iedereen reikhalzend naar uit had gekeken was eindelijk daar. En wát voor een dag! Om 10 uur ’s ochtends hadden alle koks zich bij de Zijbeuk verzameld en onder leiding van Tony van het beheer werd de hele inrichting overhoop gegooid. Tafels werden op hun plek gezet en vervolgens gedekt, en ook stoelen werden daarbij niet vergeten. Deze eerste voorbereidingen duurden gelukkig niet zo lang dus konden de kookcafé moeders nog even naar huis om daar de laatste voorbereidingen te treffen.


Om half 5 was iedereen zoals afgesproken weer terug op de place to be en werden alle extra meegebrachte oventjes en gaspitten in stelling gebracht. Ook de jongeren waren inmiddels gearriveerd, iedereen was keurig netjes in het wit gekleed en ondanks dat hier en daar een knoopje ontbrak was het overduidelijk dat dit dé crew was die de gasten een onvergetelijke avond gingen bezorgen.

Een taakverdeling werd gemaakt en daarin stond dat David en Rik de gasten bij binnenkomst zouden ontvangen, hun plaats wijzen en ook de namen af strepen op de presentie lijst. Toen er een aantal extra gasten meegekomen bleek te zijn was er een klein moment van paniek bij de organisatie te bespeuren maar toen bleek dat er genoeg porties eten zouden zijn werden snel een tafel en enkele stoelen achter de schermen vandaan getoverd en keerde de rust terug. Ondertussen waren Rebecca en Marit S. begonnen met het uitserveren van de eerste drankjes, dit moest de hele avond snel en in hoog tempo gebeuren aangezien het verdienmodel zo was opgesteld dat de meeste winsten te behalen vielen op de drankjes.

Maar goed, met de eerste drankjes kwam ook de eerste vuile vaat en onder de bezielende leiding van Yara werden de eerste glazen door Sarah en Rik gespoeld, gewassen en gepoetst.
Toen alle gasten hun plekje voor het feestmaal hadden gevonden heette David en Rik hen volgens plan welkom en werd nog even uitgelegd waarom we dit ook alweer allemaal doen.
En toen, toen was het dan echt uur U, de voorgerechten mochten uitgeserveerd worden, twee overheerlijke soorten gazpacho ’s werd de gasten voorgeschoteld en het smullen kon beginnen. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste vuile bordjes en glaasje de afwas keuken bereikten en team afwas kon weer flink aan de gang.

Nadat Hannah de in slaapzakken en aluminiumfolie gewikkelde aardappelpuree afgeleverd had, kon –onder leiding van Nienke dit maal- de volgende gang uitgeserveerd worden, en zorgde Esther er voor dat iedereen wel voldoende bleef drinken. Toen iedereen lekker zat te smullen van een vlees- dan wel visgerecht was in de keuken de afwas nog altijd druk bezig. Het proces werd enigszins vertraagt toen de stoppen eruit vlogen (Het is kennelijk niet mogelijk om de magnetron én de waterkoker tegelijkertijd aan te zetten.) maar gelukkig redde Tony de dag: als een ware elektricien trok ze de stoppenkast open en werd één en ander weer recht gezet.

Toen de vuile borden van het hoofdgerecht werden afgeruimd ontstond er enige paniek waarvan de oorzaak nog altijd niet achterhaald is, wel is duidelijk dat Daniël zijn uiterste best deed om het overzicht te behouden. Er werd wat heen en weer gerend met héél veel vieze borden, glazen, messen, vorken en zelfs hier en daar een lepel. Maaar in de afwas keuken hielt men het hoofd koel, dit kan overigens ook het gevolg zijn geweest van de zoete gitaarklanken die vanuit de eetzaal de keuken bereikten, hier zat Eline namelijk heerlijk rustig te tokkelen op eerdergenoemd instrument. Ondertussen was het uitserveren van de toetjes begonnen en Rebecca, Daniël, Nienke en ohja David draafden gestaag heen en weer tussen de keuken en de eetzaal. En hoewel David bij lange na niet de sterkste deelnemer van het geheel is lukte het hem nog aardig om twee borden tegelijk uit te serveren, goed gedaan jongen!

Nadat iedereen de toetjes achter de kiezen had werd de koffie en thee uitgedeeld en toen ook de bijgeleverde bonbons soldaat waren gemaakt begonnen hier en daar wat gasten te vertrekken. Daarom werd er door David en Rik snel nog een dankwoord uitgesproken en deden Esther en Rebecca bij de uitgang nog stevig hun best om wat fooien los te peuteren, we willen tenslotte niet een halve lerarenwoning opleveren als we straks daar in Ghana staan. Maar enfin, terwijl de laatste gasten nog wat stonden te kletsen was er in de afwaskeuken een heus karaoke festijn losgebarsten en brachten Yara en Rik onder leiding van niemand minder dan de beroemde dirigent Sarah de prachtigste geluiden ten gehore, dit ging gepaard met indrukwekkende danspasjes en hoewel we haast tot onze oksels in het sop stonden zag dit er naar verluid schitterend uit.

Met de welkome hulp van enkele gasten werd alle troep in zowel de eetzaal, keuken en de hal opgeruimd en door vereende krachten was dit appeltje in een mum van tijd geschild.
Moe maar voldaan streken enkele deelnemers nog neer bij de fam. Slob om de hele avond onder het genot van wat (nét wel nét niet over de datum) bitterballen nog eens goed na te bespreken, ook werden tips, tricks en ideeën betreffende de scheurkalender uitgewisseld. Maar ook aan al dit leuks kwam een einde en ik denk dat iedereen die nacht heerlijk in zijn bedje gekropen is. Het was een lange, maar zeker geslaagde, avond. Op naar de volgende keer!

Klik hier voor de foto's.